Функсия:
Функсияи асосии мошини лоғарии барқии барқ аст, ки ба таври муассир ва самарабахши меъда иҷро карда шавад. Лаварги меъда дар ҳолати бо моеъҳо шустани меъда барои тоза кардани токсинҳо, кимиёвӣ ё моддаҳо дар бар мегирад. Минкин ин тавассути хусусиятҳои зерин иҷро мекунад:
Раванди лавозимоти автоматӣ: Мошин раванди зарфҳои меъдасозошёна автоматӣ, ки маъмурияти пайваста ва назорати моеъҳоро барои бартарафсозии муассири токсин таъмин мекунад.
Ҳаҷми муқаррарии моеъ: Мошин миқдори мувофиқи моеъи лозимаро, ки барои зарфҳо лозим аст, татбиқ мекунад, пешгирии аз ҳад зиёд гарм кардан ё нокифоягӣ.
Бехатарии бемор: Раванди автоматикунонии мошин хатари хатои инсонро дар давоми тартиби бофандагӣ, беҳтар кардани амнияти беморро кам мекунад.
Вижагиҳо:
Самаранокии вақт: Мошини лабронии барқии барқӣ вақти лозимаро ба тартиби баравон дар муқоиса бо усулҳои анъанавии анъанавӣ ба таври назаррас коҳиш медиҳад.
Дақиқ: Мошин маъмулии моеъ ва дақиқи моеъро кафолат медиҳад, хатари мушкилотро аз сабаби ҳаҷми номатлуби моеъ коҳиш медиҳад.
Осонии истифода: Назоратҳои дӯстона ва автоматика мошини дӯстӣ ва автоматикунонии кориро осон мекунанд, имкон медиҳанд, ки дастраскунандагони тиббӣ барои нигоҳубини бемор таваҷҷӯҳ кунанд.
Кам кардани сарватмандии ҳамширагӣ: Бо роҳи автоматикии тартиби обдор, мошинро дар ҳолати равшани сарватдорони ҳамширагӣ дар лаҳзаҳои муҳим, ба монанди заҳролудшавии заҳролудшавӣ ба монанди заҳролудшавӣ ба монанди заҳролудшавӣ.
Стандартизатсия: Мошин ба расмиёти стандартҳои меъёрии лавозимоти меъда мусоидат мекунад, таъмини табобати ягонавотӣ ва самаранок барои беморони заҳролуд.
Афзаҳо:
Табобати босуръат: Мошини лоғарии барқии меъёрии барқ ҷараёни ливерҳои меъдаиро суръат мебахшад, ки барои тоза кардани токсинҳо хеле муҳим аст ва азхудкунии онҳо кам мешавад.
Мувофиқат: Автоматизатсия кафолат медиҳад, ки ҳар як тартиби хӯрокворӣ аз ҷиҳати ҳаҷм ва маъмурияти қавӣ саҳм дорад, ки ба натиҷаҳои боэътимод саҳм мегузорад.
Нигоҳубини баланд бардоштани беморӣ: Бахшиши фаврӣ ва муассири токсин ёрии босамари беморро дастгирӣ мекунад, эҳтимолан пешгирӣ ё кам кардани таъсири манфии заҳролудшавӣ.
Идоракунии захираҳои клиникӣ: Машқ истифодаи захираҳои клиникиро тавассути кам кардани вақт ва кӯшишҳои барои расмиёти дастӣ таъмин менамояд.
Омодагии фавқулодда: Дар шӯъбаи фавқулодда, самаранокии мошин ва осонии истифода ба вокуниш ба вокуниш ба ҳолати бад, вокуниш ба ҳолатҳои бемор, таҳкими натиҷаҳои бемор.
